Dinsdag 31 juli

Rustdag. Vanmorgen met zijn vijven door de gorge de Kakoueta gelopen. Mooie kloof met een beek, steeds weer nieuwe water- en rotspartijen. Gelukkig zijn we er vroeg want op de terugweg kan je geen foto meer maken zonder andere mensen erop. Eten in de gite d'etappe in Senta en het kerkje bekeken. Daarna de broodnodige boodschappen bij Leclerc in Oloron. Onze gastvrouw had ons gister al gewezen op het zwembad municipal om de hoek, dus daar hebben we nog wat baantjes getrokken. Nu zitten we op het terras in afwachting van het aperitif en het diner. De magen knagen want het ruikt lekker

Maandag 30 juli Larrau- Logibar -Lanne

Vanochtend op de camping in Larrau zijn we de dag rustig begonnen. Bij de plaatselijke boulanger heeft Babette 2 croissants en een baguette gehaald en hebben we heerlijk ontbeten naast de tent. Vervolgens hebben we het tentje en andere spulletjes netjes ingepakt . Gepakt en gezakt zijn we rond 10 30 uur vertrokken van de camping richting Logibar. Agnes had op de kaart een spannend weggetje gevonden om daar te komen. Het weggetje komt al snel uit bij een huis met een groot hek. Na enige beraad besluiten we door het hek te gaan, het huis lijkt niet bewoond, en na een lange afdaling op een smal paadje komen we inderdaad bij een bruggetje over een riviertje dat we volgen en daarna op de GR 10 route naar Logibar. In Logibar is een bar/restaurant met terras waar we koffie drinken. Dan nog picknicken op een weitje naast de Larrau ( het riviertje) onder een noteboom. Tenslotte terug naar Logibar om de komst van Daan, Jord en Paul af te wachten. De heren verschijnen rond 4 uur en gezamenlijk rijden we per auto naar een gezellig chambre d'hotes in Lanne. Hier kan Agnes even de wasmachine laten draaien en krijgen we een simpele, maar heerlijke en zeer verantwoorde maaltijd buiten op het terras. De tv wil niet, dus vanavond geen Olympische spelen.

Zondag 29 juli

Iraty- Larrau
Vandaag geen grote etappe, dachten we (dacht Agnes), maar we zijn er toch de hele dag zoet mee geweest.
Eerst de kletsnatte tent en alles vochtig ingepakt. Daarna met droge sokken in de natte schoenen. Dat inpregneerspul heet Nikwax maar ze bedoelen Nikswas.
Eerst over de weg naar Iraty centrum, een verzameling chalets voor toeristen met name voor de wintersport.
We lopen er enthousiast naar toe denkend aan een kopje koffie met croissant. Mooi niet, alleen als je gereserveerd hebt. We mogen wel koffie maar niet op de stoelen, alleen op een krukje. Vreemde gastvrijheid. Daarna de afdaling. We lopen eerst fout, dus terug, dan weer fout dus een groot stuk asfalt. Als we dan weer de weg afgaan volgens de planning gaat het pad merendeels door beddingen van regenstromen, nu redelijk droog maar erg oneffen en dus zwaar. Tot slot natuurlijk weer flink klimmen om in Larrau te komen. Lief plaatsje, goede camping en een supermarktje waar we alle ingrediënten voor ons avond/feestmaal kopen. En een krantje voor de natte schoenen. Morgen naar Logibar waar ze erg onaardig schijnen te zijn. Deze informatie hebben we van 2 stevige wandeldames hier op de camping die de route in de tegenovergestelde richting lopen. In Logibar hopen we Daan, Jord en Paul te treffen.

Zaterdag 28 juli

We liggen nu gezellig en voldaan in het tentje terwijl het buiten regent. Vanmorgen zijn we om 7 15 uur vertrokken uit kaskoleta. Het begin was al meteen een klim met daarna nog vele klimmen. De omgeving was weer prachtig,de temperatuur zeer aangenaam en het klimmen ging goed: we zijn tot boven de 1400 meter gekomen. Helaas was er ook regelmatig mist waardoor het uitzicht niet altijd volop te bewonderen was. Regelmatig kwamen we mensen tegen die ook in de gite hadden overnacht. De afdaling naar chalet Pedro was lang over een lastige bosweg waar de modderstromen waarschijnlijk na het onweer woensdagavond veel rommel hadden gemaakt.
Om kwart voor drie kwamen we aan in ch pedro. We hebben er een salade gegeten en hebben onze weg vervolgd. Agnes had op de kaart gezien dat het verder een makkie was maar met leesbril bleek het toch weer een forse klim. Helaas ging het op het laatst ook miezeren en toen we op de camping een leuk plekje voor de tent zochten zelfs regenen. Maar inmiddels staat het tentje, is ons bedje gespreid en zijn we erg tevreden met onze prestatie van vandaag: een etappe van 6 1/2 uur tonjoostentijd ( de tijd aangegeven in het boekje van Ton Joosten) en 1250 meter geklommen en een heleboel gedaald.

Vrijdag 27 juli

Deze auberge is verrukkelijk, kleine kamer, van alles kapot, maar charmant en zeer sympatieke mensen, we worden geheel tevreden wakker. De douche is warm en de was is droog. Het ontbijt is opgewarmd brood met lekkere jam uit schaaltjes. Op het terras. De voorspelde regen is ver te zoeken, het is strakblauw. Kwart over acht lopen we weg. Meteen omhoog maar langs een rustig geasfalteerd weggetje met aardig wat schaduw. 1 pauze volstaat en dan zijn we nog voor 12 uur bij gite Kaskoleta. Vanwege de weersverwachting met onweer gaan we niet verder de bergen in. Dit is een Prachtlocatie met zeer vriendelijke gastvrouw. We installeren ons op een mooie kamer en hopen dat er niemand in het stapelbed komt. We genieten en luieren op het terras tot laat in de middag dan gaat het wat betrekken. Volgens de meteo hebben we al de hele dag onweer maar niets gezien of gehoord.
In de loop van de middag komen er nog enkele gasten bij, Fransen, Engelsen en een Hollandse. We zitten met 8 aan tafel en genieten van eeln lekker maal. Uit de verhalen blijkt wel dat iedereen de afdaling bij Bidarray akelig vond.
Het was een gezellig maal.
Eind van de dag dondert het nog een beetje en de lucht is betrokken. Voor morgen is de hele dag regen voorspeld...

Donderdag 26 juli

Gisteren in hotel Larramendy geslapen, dat leek ons beter dan de gite gezien onze uitputting. Goed geslapen maar een verschrikkelijk fantasieloos hotel met eenvoudig eten en een te simpel ontbijt. Dus vanmorgen de rugzakken gepakt, uitgecheckt en 10 m verderop ingecheckt bij Auberge Carricaburu. Van de 19 kamers lijken er maar 2 in gebruik. Het is simpel, maar charmant en een erg aardig echtpaar. We hebben een kamer met balkon net boven een kabbelend beekje dat sinds het onweer steeds luider gaat stromen. Verder was het vandaag weer erg warm, dus goed dat we rustig aan deden. We hebben een piepklein stukje gelopen en vooral geluierd op een mooi plekje naast een riviertje. Daarna een biertje op het terras gevolgd door een heerlijk menu. Vanavond is het voorspelde onweer losgebarsten. Een spectaculaire lichtshow! En wat regen voor de verfrissing. Morgen gaan we weer verder.

Woensdag 25 juli

UITGEPUT ! 33 graden!
We zijn iets na zessen uit bed (de vleermuizen vliegen nog om onze oren) en tien over zeven lopen we al weg van de camping. Her en der zie je fietsers en wandelaars wegtrekken, de meesten richting Santiago. We lopen vlot door en worden alleen door wat jong spul ingehaald. Snel is St Jean PdP nog maar klein in de diepte. Maar het wordt warmer en warmer. We nemen op de col een pauze onder een boom helaas was dat nog niet echt de col en moeten we daarna verder klimmen. Prachtige rotspartijen maar het wordt steeds zwaarder. Met heel veel moeite komen we echt boven aan en besluiten te lunchen en een heel lange siësta te houden. Eerst bijkomen want we hebben het gevoel te ver te zijn gegaan. Gelukkig vinden we een mooi plekje onder een oude boom naast een ruïne.
In de takken hangen onze natte kleren en de tent te drogen.En wij slapen op de onovertroffen Xenox matjes. We waren te uitgeput om er een mooie foto van te maken.
Na 4 uur pauze zou het toch moeten lukken. We pakken alles weer in en hijsen de rugzakken weer op onze rug.
Maar ook om 4 uur ' s middags is het nog veel te heet.
Met heel veel pauzes lukt het ons om het hotel in Esterencuby te bereiken. Helemaal kapot.
Morgen wordt het weer warm dus we houden een rustdag want vandaag was net iets te veel uitdaging.

Dinsdag 24 juli

Vandaag een etappe af. Na ons nachtje Kamperen in de wildernis zijn we vroeg opgestaan en al dalend en kletsend waren we al snel in Saint jean pied de port. Een toeristisch maar schattig plaatsje met oude huizen en een oude Citadel. We hebben wat geshopt en een mooi plekje voor het tentje gevonden op de camping municipaal . Toen hadden we natuurlijk een goede lunch verdiend. We hebben lekker gegeten bij een locale logis de France en daarna was nog tijd voor een plons in het locale zwembad. Intussen is het hier aardig warm geworden. De planning is dan ook om morgen heel vroeg te starten. Half tien, we gaan slapen.

Maandag 23 juli

Na de hartelijke ontvangst gisteravond hebben we heerlijk geslapen in hotel Noblia in Bidarray. Omdat wij dachten dat er geen bus reed naar St Etienne de Baigory waren we daar uit de trein gestapt met de bedoeling vanmorgen naar St E te liften. Dat vond de waardin niet goed, dus werden we vanmorgen door monsieur naar st E gebracht. Heel aardig
en daardoor konden we om 9 uur aan de wandeling beginnen.
Meteen stevig klimmen naar de Oylarandoy en daarna over twee passen door naar de Munhoa. Vandaar fantastische vergezichten terug op de Cretes d'Iparla en vooruit naar een echte grote berg.
Dan afdalen tot we om half zes een prachtig plekje vinden om de tent op te zetten met uitzicht op St Jean Pied de Port waar we morgen willen lunchen. Het opzetten van de tent is vreselijk warm werk maar tenslotte staat hij lekker door te luchten. Tijd voor een kopje thee. Ik heb dan wel de brander thuisgelaten ivm grammenjagen maar de lucifers en de pan niet. Op de weg is het droog en kaal. We maken een mini vuurplaatsje met een mini vuurtje. Helaas ook mini effect maar na telkens opstoken met mini stokjes tenslotte een beetje warm water. De thee was zeer speciaal: gerookte Earl Grey. Gaan we op de markt brengen. Na nog een stukje brood liggen we nu lekker in de tent en hopen dat de koeien een beetje weg blijven.

Zondag 22juli

Na veel treinkilometers zijn Babette en ik eindelijk aangekomen in Bidarray. We genieten nu van een drankje op een terras onder de platanen. De zon is net onder en je hoort af en toe een hond blaffen en een koe loeien. Het hotel is geheel voor ons. Het is mooi weer en de voorspellingen zijn goed.
De treinen waren overvol en de metro ook. We konden er nog net bijgepropt. Terwijl wij door de catacomben van Parijs werden vervoerd werd boven ons op de Champs Elysees de finish van de Tour de France gereden. We weten niet wie won.
Morgen worden wij sportief.