Er is een weegschaal en dan blijkt toch dat we met 14 kilo lopen en dat is al bij iedere nieuwe meeloper minder geworden, kan je nagaan.
Om acht uur op weg naar de intermarche voor vers brood. Dan meteen de klim naar de col des Tortes. Behoorlijk steil maar we zijn er na 2 uur (1.30 uur joostentijd). Dan weer lang afdalen. Bij de weg geeft Joosten aan dat we over de weg moeten maar de kaart en de roodwitte streepjes leiden ons langs de weg het dal in. We picknicken langs een beekje en volgen dat daarna naar omlaag. Erg vermoeiend door de zware hitte.
Om 12 uur zijn we waar we zouden kunnen kamperen: een soort delta van kleine beekjes met her en der bosjes. Mooi. Dan gaat het onweren en flink regenen. We schuilen tot het wegtrekt en als we onze rugzakken pakken zien we het Nederlandse stel dat we telkens weer tegenkomen. We kletsen even en dan gaan wij nog even theedrinken uit de snel wassende beek ( wat een korte bui al voor zo'n klein beekje doet).
Het is met de bui wel even afgekoeld maar het wordt het wordt net zo snel weer warm. De klim uit het dal is ronduit uitputtend, het zweet stroomt. Bij de weg aangekomen weten we zeker dat we de klim naar de col niet meer willen en ook de daaropvolgende lange afdaling niet.
We worden snel opgepikt door een zeer vriendelijk Spaans stel dat ons naar Argeles-Gazost brengt.
De bus vertrekt over een half uur, we checken nog even de halte, drinken wat en staan dan braaf te wachten.
Geen bus
Wat blijkt: aan de andere kant van de weg staat precies hetzelfde bij de halte en daar hadden we dus moeten staan. De volgende bus rijdt gewoon niet dus we nemen het hotel tegenover de bushalte. Moet morgen lukken.
Maar of het echt gaat lukken? We hebben verrukkelijk gegeten en veel te veel dus of dat ontbijt om 7 uur lukt is onzeker. Een busje later?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten