We moeten meteen klimmen en Paul loopt stevig voor me uit.
Het weer is mist en dat blijft zo de hele dag. We zijn van 380 naar 1380 m geklommen maar hebben niets gezien. Nu staat ons tentje bij een herdershut en de koeien staan nieuwsgierig bij de omheining met hun bellen te klingelen terwijl wij al in bed liggen, na een zakjes maaltijd. Ik hoop dat ze zo iets nieuws bedenken want slapen wordt zo wel moeilijk.
Ik zie dat jullie het zeer moeilijk hebben, zeer veel sterkte in deze moeilijke tijden, vriendelijke groetjes van de ome Jan.
BeantwoordenVerwijderen